محبوبه عزیزی میگوید: یکی از مهمترین شاخصه و ویژگی خاطرهنگاری و تاریخ شفاهی مستند بودن این نوشتههاست و از آن جایی که مردم روی مستندات تأکید دارند و این نوع نوشته بیش از تخیلنویسی مؤثر است، به خواندن این کتابها روی آوردهاند.
به گفته این نویسنده آمار فروش کتابهایی که تاریخ شفاهی هستند و یا در گونه خاطرهنگاری یا خودنوشتها نوشته شدهاند، نشان میدهد علاقه مردم در سالهای گذشته به سمت این نوع کتابها بوده و برای همین هم ناشران و هم نویسندهها در پی این علاقه به نوشتن و انتشار این کتابها بیشتر توجه کردهاند.
عزیزی معتقد است به خاطر همین اعتماد مخاطب، خاطرهنویسها باید بر مستند بودن آثارشان و آنچه راوی نقل میکند، دقت کنند. نویسنده باید تلاش کند به خاطر جذابیتهای روایی در روایت راوی دخالت نکند و سعی کند محتوا را همانطور که نقل میشود، مکتوب کند.
او میگوید: در جریان نوشتن «سیاه چال مستر» بر مستند بودن وقایع تأکید زیادی داشتم و در مصاحبههای تکمیلی با راوی میخواستم بر ابهاماتی که برای من وجود داشته متمرکز شود و با پرسوجو و یا رجوع به خاطرات، آنها را دقیق پاسخ دهد تا ابهامی برای مخاطب هم وجود نداشته باشد.
انتهای پیام/
نظر شما